Het was een lange rit helemaal naar Groningen. Hier is de hal is altijd koud met hard ijs. Dat merkte ik al met inrijden, het was goed ijs. Na de start van de wedstrijd ging het meteen hard en merkte ik dat ik extreem veel druk in mijn benen kreeg in de bochten vanwege de hoge snelheid. Dat was wel even wennen. Maar ik wilde mee in de aanval met de kopgroep en sprong met verschillende groepen mee, maar we kwamen helaas niet weg.

Toen viel de leider en werd het tempo nog eens opgevoerd. Het peloton was een lang lint en overal vielen gaten. Er moesten veel man af, maar ik zat goed en kon me redelijk voorin houden. In de laatste 20 ronden begonnen ze weer met aanvallen en kon ik gelukkig mee, maar we kwamen weer niet weg.

Met nog 10 ronden te gaan sprong een klein groepje en ik ging mee, alleen was de aanzet net te langzaam. Ik had veel snelheid en merkte dat het een sprint werd. Toen heb ik het gat dichtgereden voor mijn teamgenoot, zodat hij goed kon sprinten. Hij had goede benen en zat goed voorin. Na 7 ronden op kop kwamen ze echter over mij heen en werd mijn teamgenoot 8ste. Ikzelf werd 28ste.

Balen dat we geen podiumplek hebben gehaald voor een thuiswedstrijd van de ploeg, maar ik heb me goed laten zien en had betere benen in de finale dan ik had verwacht. Dus vol goede moed naar Den Haag voor de finale!