Eerder dan vooraf gepland werd de finalewedstrijd van de Cup dit weekend in Den Haag al verreden. Andere marathons in Zweden nog gaan rijden is voor Guido om financiële reden nl. niet mogelijk.
Met de spanning van een finalewedstrijd en met een goed gevoel dus op naar Den Haag gegaan voor deze laatste en alles gevende wedstrijd. Dit werd de wedstrijd voor het eindklassement, dus iedereen was super strijdlustig.

Met de start kwam ik net niet lekker weg en zat meteen halverwege het peloton. Het was na de start direct doorpakken, door een hoog tempo op snel ijs was het peloton de eerste 70 ronden een lint waaruit ook nog eens kopgroepen ontstonden. Ik herpakte me en sprong naar de beslissende kopgroep toe. Toen zat ik even aan de limiet maar was er bij! Even hersteld en toen weer door, na 18 ronden gereden te hebben hadden we als kopgroep nog altijd maar 200m. Het peloton liet ons niet wegrijden. En met het toenemen van de vermoeidheid viel ook de samenwerking stil, het peloton pakte ons helaas terug.
Ik kwam van achteren te zitten en door het hoge tempo kwam ik niet meer naar voren. Zelf was ik al redelijk kapot en was daarbij niet de enige. Voor mij lieten ze regelmatig gaten vallen of stapte rijders van vermoeidheid uit waardoor ik telkens de gaten ook nog moest dichtrijden. Met nog 16 ronden te gaan zat ik op 10m van het peloton en kreeg het gat niet meer dicht. Dat betekende “knopje om” en in mijn eentje nog alles gegeven. Die inspanning loonde want uiteindelijk heb ik mezelf daardoor nog net geklasseerd. Het voelde niet als de super wedstrijd die ik vooraf wilde rijden. Toch tevreden en een goed gevoel over hoe ik de sprong naar de kopgroep heb kunnen maken. Met een 33ste plek de finale afgesloten.

Was dat het? Nee!
Super blij met het seizoen. Alle wedstrijden kunnen uitrijden, iedere week kunnen presteren en geen valpartij gehad. Mee in de aanval kunnen gaan en me voorin in het peloton kunnen houden. Soms zat er een betere uitslag in of had ik net de kopgroep gemist, maar heb veel geleerd over de tactieken afzien en pieken. Nu even rust inlassen en dan weer verder bouwen naar volgend seizoen.

Groetjes,
Guido.