De temperatuur daalt en de spanning stijgt. De geruchten gingen rond en de hele dag alles in de gaten houden, want waar en wanneer is de eerste natuurijsmarathon? Ik had alles al klaargezet om meteen te kunnen vertrekken. Om 13:00 uur kreeg ik te horen dat ik mocht starten, dus meteen in de auto gesprongen en naar het noorden gereden.

Ik vond het best spannend, want het was mijn eerste natuurijswedstrijd in Nederland en mijn eerste wedstrijd met de A-rijders. Ik had er veel zin in. Bij het ijs opstappen dacht ik meteen oei: het ligt er toch slechter bij dan ik had verwacht. Het ijs was super hobbelig en overal waren stukken uit het ijs, maar de sfeer was super.

De loze ronden ging al hard en de daarop volgende eerste 5 ronden gingen ze als gekken. Ik ging meteen over de limiet, maar gelukkig viel het tempo ook weer even stil. De hele wedstrijd lag het tempo hoog en ik kwam niet makkelijk naar voren. Iedere ronden vielen er weer andere rijders dus had mijn plekje uitgezocht en dacht meerijden en blijven staan. Na 50 ronden was ik al ver kapot. Bij iedere versnelling die werd gedaan door A-rijders, werd er toch harder en langer doorgetrokken dan ik gewend ben bij de B-rijders. Ik kon niet anders dan stug doorgaan om zo uiteindelijk de laatste 5 ronden te rijden. Het tempo ging toen echt de lucht in en ik moest moeite doen om dit bij te houden. Met nog 3 ronden te gaan brak mijn veer van de schaatsen en bleef ik nog maar net staan. Toen moest ik op eigen tempo doorrijden en de wedstrijd uitrijden. Uiteindelijk ben ik 41e geworden. Daar ben ik super blij mee, want ik heb voor het eerst bij de A-rijders een wedstrijd uitgereden en dat zelfs op natuurijs waar er genoeg vielen.

Mijn schaatsen waren echt super bot na afloop. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, maar wat was het gaaf om te doen. Wie weet krijgen we nog meer deze winter...

Groetjes Guido