Tijdens een schaatsweekendje in Fryslan, georganiseerd door de altijd enthousiaste Erwin Claassen, won Rene Nieuwhof een schaatsclinic met Irene Schouten en Jillert Anema. En er mocht iemand mee … de altijd gezellige Dirk Geeroms, die kort na zijn geboorte in de WCMS is gevallen en sindsdien niet meer zonder kan. In de weken voorafgaand aan de clinic probeerden meerdere jaloerse “wedstrijdschaatsers” de 2 gelukkigen angst in te boezemen (Jillert gaat er met de zweep over) in de hoop dat zij hun plaats mochten innemen.

Woensdag 13 maart was het dan eindelijk zo ver. Vol goede moed begonnen de olijke Belg Dirk en Friesenjung Rene aan de lange barre tocht van meer dan 200 km naar Thialf. Het was geen seconde stil in de auto, vakantieverhalen werden afgewisseld door persoonlijke, en er werd toch stiekem van gedroomd om schaatsen te leren van Irene. Aangekomen in Heerenveen was het alsof Dirk in een snoepwinkel was beland. Overal werden foto’s van genomen en zelfs het ijs moet worden gelikt. Na enkele broodjes rookworst mochten ze het ijs op. Maar niet voordat Jillert uitleg gaf over de clinic aan de 50 gelukkigen:
- We werden ingedeeld in groepjes van 6 personen.
- Irene traint alleen dames, want de heren zouden teveel worden afgeleid (jammer)
- Dus Dirk en ik mochten aansluiten bij de Toppers
Eenmaal op het ijs aangekomen werd meteen duidelijk waarom dit het Schaatsmekka van Europa is … wat is dit toch genieten. We kregen uitleg van onze trainers en gingen los met oefeningen. Het niveau van de oefeningen was zoals de eerste schaatslessen van Paul Mol (die we natuurlijk eeuwig dankbaar zijn) en we waren dan ook blij dat we daarna niet 1, maar meerdere rondjes voor onszelf mochten rijden. Na een dik uur werden we als laatste diehards van het ijs gejaagd door Zamboni’s. Maar eerst nog even op de foto met Irene. Natuurlijk moest ook dit avontuur worden afgesloten met WCMS (warme chocolademelk met slagroom), vergezeld van broodjes rookworst en blokjes Zaanlander kaas. De reis terug was wederom gezellig en vloog voorbij. Moe maar voldaan kwamen we aan in Zitterd, een blokje oude Zaanlanderkaas, een Zaanlandermuts, maar vooral een zeer gezellige ervaring rijker.

Verslag Rene Nieuwhof